Συντάχθηκε από τον Καρλ Ουάτνερ. Μετάφραση από τον Γιάννη Κλαψάκη από το Αγγλικό πρωτότυπο που βρίσκεται εδώ.
Ο Βολουνταρισμός είναι το άποψη η οποία πρεσβεύει ότι οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων θα πρέπει να βασίζονται σε αμοιβαία συγκατάθεση, ή να μην υφίσταται καθόλου. Αντιπροσωπεύει ένα μέσο, ένα σκοπό, και μια βαθειά διορατικότητα. Ο Βολουνταρισμός δεν εξετάζει κάποια συγκεκριμένη μορφή που θα πάρουν οι όποιες εθελοντικές συμφωνίες • παρά μόνο ότι θα πρέπει να εγκαταλειφθεί ο εξαναγκασμός ώστε τα άτομα και η κοινωνία να μπορέσουν να ανθήσουν. Σαν το μέσο το οποίο προσδιορίζει το σκοπό, ο στόχος μιας καθόλα εθελοντικής κοινωνίας πρέπει να αναζητηθεί εθελοντικά. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να πειθαναγκαστούν ώστε να αποκτήσουν ελευθερία. Ως εκ τούτου, η χρήση της ελεύθερης αγοράς, της εκπαίδευσης, της πειθούς, και της μη βίαιης αντίστασης είναι οι κύριοι τρόποι με τους οποίους θα αλλάξουν οι άνθρωποι της ιδέες τους για το κράτος. Η Βολουνταριστική άποψη που λέει ότι όλες οι τυραννίες και κυβερνήσεις έχουν μια συμπαγή δημοφιλή αποδοχή, εξηγεί και το λόγο της επαρκούς χρήσης των Βολουνταριστικών μέσων για την επίτευξη αυτού του σκοπού.
Τα Επιστημολογικό Επιχείρημα
Η βία δεν είναι ποτέ μέσο για τη γνώση. Όπως η Isabel Paterson εξήγησε στο βιβλίο της, «ο Θεός της μηχανής», δεν υπάρχει διάταξη του νόμου που μπορεί να μεταδώσει σε ένα άτομο μια ικανότητα που του αρνήθηκε από τη φύση. Η εντολή της κυβέρνησης δεν μπορεί να επιδιορθώσει ένα σπασμένο πόδι, αλλά μπορεί να δώσει εντολή για τον ακρωτηριασμό ενός υγιούς σώματος. Δεν μπορεί να προσδώσει νοημοσύνη, αλλά μπορεί να απαγορεύσει τη χρήση της νοημοσύνης. ή, όπως ο Baldy Harper συνήθιζε να να λέει, «Δεν μπορείτε να πυροβολήσετε μια αλήθεια! «Ο συνήγορος οποιασδήποτε μορφής επεμβατικής βίας είναι σε μια λογικά επισφαλή κατάσταση. Ο εξαναγκασμός δεν πείθει, ούτε είναι κάποιου είδους επιχείρημα. Ο William Godwin επεσήμανε ότι ο εξαναγκασμός «είναι αντίθετος προς τη φύση του νου, η οποία δεν μπορεί παρά να βελτιωθεί με την πειθώ,» και ” αν αυτός που χρησιμοποιεί εξαναγκασμό εναντίον μου θα μπορούσε για τους δικούς του σκοπούς να με βάλει στο καλούπι του μέσω επιχειρημάτων, χωρίς αμφιβολία, θα μπορούσε …Προσποιείται ότι θα με τιμωρήσει, επειδή το επιχείρημα του είναι ισχυρό, αλλά στην πραγματικότητα με τιμωρεί, επειδή είναι αδύναμος.» Η βία δεν περιέχει καμία από τις ενέργειες που ενισχύουν μια πολιτισμένη ανθρώπινη κοινωνία. Στην καλύτερη περίπτωση, είναι μόνο σε θέση να επεκτείνει το υλική ύπαρξη ελάχιστων ατόμων, ενώ μειώνει τις δυνατότητες των περισσότερων άλλων.
Το Οικονομικό Επιχείρημα
Οι άνθρωποι συμμετέχουν σε εθελοντικές συναλλαγές, επειδή αναμένουν βελτίωση της κατάστασής τους. Τα μόνα άτομα ικανά να κρίνουν το βάσιμο της ανταλλαγής είναι τα συμβαλλόμενα μέρη. Ο Βολουνταρισμός είναι ένα φυσικό αποτέλεσμα αν κανείς δεν κάνει τίποτα για να το σταματήσει. Η αλληλεπίδραση της φυσικής ιδιοκτησίας και των συνδιαλλαγών οδηγεί σε ένα σύστημα ελεύθερης τιμής της αγοράς, η οποία μεταφέρει τις απαραίτητες πληροφορίες για να παρθούν οι κατάλληλες οικονομικές αποφάσεις. Ο παρεμβατισμός και ο κολεκτιβισμός κάνουν τους όποιους οικονομικούς υπολογισμούς αδύνατους επειδή διαταράσσουν το σύστημα της ελεύθερης τιμής της αγοράς. Ακόμη και η μικρότερη κρατική παρέμβαση οδηγεί σε προβλήματα που δικαιολογούν την έκκληση για όλο και περισσότερη και μεγαλύτερη παρέμβαση. Επίσης, «οι ελεγχόμενες» οικονομίες δεν αφήνουν περιθώρια για νέες εφευρέσεις, νέους τρόπους να κάνουμε πράγματα, ή για το «απρόβλεπτο». Ο ανταγωνισμός στην ελεύθερη αγορά είναι μια διαδικασία μάθησης η οποία επιφέρει αποτελέσματα τα οποία κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος για να πει πόσο κακό έχει γίνει και θα συνεχίσει να γίνεται από πολιτικούς περιορισμούς.
Το Ηθικό Επιχείρημα
Η αρχή του Βολουνταρισμού μας διαβεβαιώνει ότι, ενώ μπορεί να έχουμε τη δυνατότητα να επιλέγουμε το χειρότερο, έχουμε επίσης τη δυνατότητα να επιλέγουμε το καλύτερο. Μας δίνει την ευκαιρία να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα, αν και δεν εγγυάται αποτελέσματα. Ενώ υπαγορεύει την μη επιβολή της δικής μας «ιδανικής» ιδέας σε κάποιον άλλο, μας προστατεύει από το να μας επιβληθεί με την βία μια αντίστοιχη «ιδανική» ιδέα από κάποιον άλλο. Η χρήση του εξαναγκασμού ώστε να μας υποχρεώσει να είμαστε ενάρετοι αυτό-ακυρώνεται, διότι, μια πράξη, για να είναι ηθική, πρέπει να μην υπόκειται σε εξαναγκασμό. Εάν ένα πρόσωπο είναι υποχρεωμένο να ενεργήσει με έναν ορισμένο τρόπο (ή απειλείται με την επιβολή κυβερνητικών κυρώσεων), δεν υπάρχει τίποτα ενάρετο σχετικά με τη συμπεριφορά του. Η ελευθερία επιλογής είναι ένα απαραίτητο συστατικό για την επίτευξη της αρετής. Κάθε φορά που υπάρχει μια πιθανότητα για την καλή ζωή, το ρίσκο για μια κακή πρέπει επίσης να γίνει δεκτό.
Το Επιχείρημα του Φυσικού Νόμου
Η κοινός νους και η λογική μας, μας λέει ότι τίποτα δεν μπορεί να είναι σωστό μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων, εάν δεν είναι ήδη σωστό από τη φύση του. Ο Επίκτητος, οι Στωικοί, καλούσαν τους άνδρες να αψηφούν τους τυράννους κατά τέτοιο τρόπο ώστε να θέσουν υπό αμφισβήτηση την αναγκαιότητα της ίδιας της κυβέρνησης. «Αν η κυβέρνηση τους κατευθύνεται να κάνουν κάτι που είναι σε αντίθεση με την λογική τους, θα έπρεπε να αψηφίσουν την κυβέρνηση. Αν τους είπε να κάνουν ό, τι κατά την λογική τους θα έπρεπε να κάνουν έτσι κι αλλιώς, δεν χρειάζονται κυβέρνηση». «Ακριβώς όπως εμείς δεν απαιτούμε το Κράτος να μας υπαγορεύσει τι είναι σωστό ή λάθος στην καλλιέργεια τροφίμων, στη κλωστοϋφαντουργία, ή κατά την παραγωγή χάλυβα, δεν χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση να υπαγορεύσει κανόνες και διαδικασίες σε κάθε τομέα επαγγελματικής δραστηριότητας.» «Κατά την νομοθεσία, το χιόνι θα πέσει όταν ο ήλιος είναι στον Αιγόκερω, και τα λουλούδια θα ανθίσουν όταν είναι στον Καρκίνο.»
Το Επιχείρημα του Ο Σκοπός Αγιάζει τα Μέσα
Μολονότι ορισμένες υπηρεσίες και αγαθά είναι απαραίτητα για την επιβίωσή μας, δεν είναι απαραίτητο ότι θα πρέπει να παρέχονται από την κυβέρνηση. Οι Βολουνταριστές αντιτάσσονται το κράτος επειδή χρησιμοποιεί καταναγκαστικά μέσα. Τα μέσα είναι οι σπόροι που ανθίζουν μέσα σε ένα λουλούδι και έρχονται σε καρποφορία. Είναι αδύνατο να φυτέψεις το σπόρο του εξαναγκασμού και στη συνέχεια να καρπωθείς το λουλούδι της Βολουνταρισμού. Αυτός που θέλει να καταπιέσει, υποχρεώνει, συνήθως μέσω της ψήφιση νόμων που αυτός προτείνει ή με την εκλογή πολιτικών σε καίριες θέσεις, άλλους να ακολουθήσουν την θέλησή του. Οι νόμοι και οι υπεύθυνοι εξαρτώνται από τη σωματική βία για να επιβάλουν την θέλησή τους. Τα Βολουνταριστικά μέσα, όπως η μη βίαιη αντίσταση, για παράδειγμα,δεν παραβιάζουν τα δικαιώματα κανενός. Χρησιμεύουν μόνο για να ακυρωθούν οι νόμοι και οι πολιτικοί με μοναδικό όπλο την αδιαφορία. Ο Βολουνταρισμός δεν απαιτεί από τους ανθρώπους την βίαια ανατροπή της κυβέρνησής τους, ή την χρησιμοποίηση της εκλογικής διαδικασίας ώστε να επιφέρει την αλλαγή, αλλά ότι όταν παύουν να στηρίζουν την κυβέρνησή τους, εκείνη θα πέσει σαν ώριμο φρούτο. Αν κάποιος φροντίζει για τα μέσα, ο σκοπός θα φροντίσει για τον εαυτό του.
Το Επιχείρημα της Συνέπειας
Είναι μια κοινότυπη παρατήρηση ότι τα μέσα που κάποιος χρησιμοποιεί πρέπει να είναι σύμφωνα με το επιζητούμενο στόχο. Είναι αδύνατο να «εξαπολύσεις πόλεμο για την ειρήνη» ή «να καταπολεμήσεις την πολιτική με το να γίνεις πολιτικός». Η ελευθερία και η ιδιωτική περιουσία είναι συνολικές και αδιαίρετες έννοιες που βρίσκονται σε κίνδυνο, όπου και όποτε το Κράτος υφίσταται. Δεδομένου ότι όλα τα πράγματα σχετίζονται μεταξύ τους στον πολύπλοκο κόσμο των κοινωνιών μας, αν η ελευθερία ενός ανθρώπου ή ιδιωτική ιδιοκτησία μπορεί να παραβιαστεί (ανεξάρτητα από την αιτιολογία), εν συνεπεία, η ελευθερία και η περιουσία του κάθε ανθρώπου είναι επισφαλείς. Ο ανώτερος άνθρωπος μπορεί να είναι σίγουρος για την ελευθερία του μόνο αν ο κατώτερος άνθρωπος είναι ασφαλής σχετικά με τα δικαιώματά του. Συχνά ξεχνάμε ότι μπορούμε να διασφαλίσουμε την ελευθερία μας μόνο με το να την διατηρήσουμε για τον πιο ποταπό και αντιπαθητικό ανάμεσά μας, ώστε να μην έχουμε δημιουργήσει προηγούμενα που μπορεί να μας επηρεάσουν.
Το Επιχείρημα της Ακεραιότητας, του Αυτο-Ελέγχου και της Διαφθοράς
Είναι ένα γεγονός της ανθρώπινης φύσης ότι το μόνο πρόσωπο που μπορεί να σκεφτεί με το μυαλό μας είμαστε εμείς. Ούτε μπορεί ένα πρόσωπο να υποχρεωθεί να κάνει κάτι ενάντια στη θέλησή του, διότι κάθε πρόσωπο έχει την τελική ευθύνη για τις δικές του ενέργειες. Οι κυβερνήσεις προσπαθούν να τρομοκρατήσουν άτομα υποβάλλοντας τα σε τυραννία καθιστώντας τους ομήρους και προσπαθώντας να καταστρέψουν το ηθικό τους. Αυτή η στρατηγική δεν είναι επιτυχής κατά του προσώπου που φιλοξενεί μια Στωική στάση απέναντι στη ζωή, και ο οποίος αρνείται να επιτρέψει στον πόνο να διαταράξει την ηρεμία του μυαλού του, και την άσκηση της λογικής. Μια κυβέρνηση μπορεί να καταστρέψει το σώμα ή την περιουσία κάποιου, αλλά δεν μπορεί να τραυματίσει τη φιλοσοφία ζωής του. Επιπλέον, ο Βολουνταριστής απορρίπτει τη χρήση της πολιτικής εξουσίας, διότι μπορεί να ασκηθεί μόνο οπισθογράφοντας ή με τη χρήση βίας για την επίτευξη των σκοπών κάποιων. Η δύναμη να κάνουμε καλό στους άλλους είναι επίσης η δύναμη να τους προκαλέσουμε βλάβη. Η πολιτική εξουσία έχει να κάνει με το να αναγκάζεις τους ανθρώπους να ελέγχουν τις ζωές άλλων ανθρώπων. Παραβιάζει όλες τις βασικές αρχές του Βολουνταρισμού: «Ο έχων δύναμη δεν είναι απαραίτητα και σωστός», «ο σκοπός ποτέ δεν αγιάζει τα μέσα», ούτε μπορεί ένα άτομο εκβιαστικά να παρεμβαίνει στη ζωή του άλλου. Ακόμη και το μικρότερο ποσοστό πολιτικής εξουσίας είναι επικίνδυνο. Πρώτον, μειώνει την ικανότητα σε τουλάχιστον μερικούς ανθρώπους να ζήσουν τη ζωή τους με το δικό τους τρόπο. Δεύτερον, και πιο σημαντικό από την Βολουνταριστική άποψη, είναι αυτό που κάνει στο άτομο όταν ασκεί εξουσία: διαφθείρει τον χαρακτήρα του εν λόγω ατόμου.
